Δύο απροσδιόριστα πλάσματα, μισές γυναίκες – μισές αράχνες, είναι κλεισμένα μέσα σ’ ένα περιορισμένο χώρο, απομονωμένο από το φως και τη ζωή, καταδικασμένα να γνέθουν μέχρι την αιωνιότητα, καθισμένες πάνω σε έναν πάγκο・βαριεστημένες και εξουθενωμένες προσπαθούν με δυσκολία να ξαναρχίσουν το έργο τους. Όμως, ένα παράθυρο – μία διαφυγή; – καλυμμένο με ένα πέπλο, αλλά ίσως ανοιχτό προς ένα άπειρο ακόμα άγνωστο, επιβάλλεται σταδιακά στο βλέμμα τους .

Η παράσταση εμπνέεται κυρίως από το μύθο της Αράχνης και από την ποιητική της γυναικείας ύφανσης στην αρχαία Ελλάδα, και συνδέεται στη συνέχεια με τους συμβολιστές του τέλους του 19ου αιώνα – κυρίως τους Βέλγους Μaurice Maeterlinck και Fernand Khnopff– στα έργα των οποίων οι μορφές κυρίως υπονοούνται και καλύπτονται από ένα μυστήριο. Στο «Arachnées» συναντάμε κάποια από τα αγαπημένα θέματα του Maeterlinck: τον εγκλεισμό, την αναμονή, την αδυναμία, το μοιραίο του πεπρωμένου. Η παράσταση διατρέχεται από ένα αφηγηματικό νήμα που γράφτηκε αρχικά στο χαρτί. Η χορογραφία εμμένει στη μουσικότητα της κίνησης και εμπνέεται από τον γερμανικό εξπρεσσιονιστικό χορό.

Η Μαρία Γιάνναρου, γεννημένη το 1983, είναι ελληνικής καταγωγής. Στα 16 της, αφού περνάει όλη την παιδική της ηλικία στην Ανατολική Ευρώπη, έρχεται στο Παρίσι για να κάνει σπουδές στην Ιστορία της Τέχνης στη Σορβόννη, όπου παίρνει Master στον ευρωπαΐκό συμβολισμό του τέλους του 19ου αιώνα. Παράλληλα με τις σπουδές της, αρχίζει μία κατάρτιση, ελεύθερη αλλά εντατική, που περιλαμβάνει σχέδιο, μουσική, αλλά κυρίως χορό, κλασσικό (Mariala Palacio, Alexandre de la Caffiniere, Yvonne Meyer, Marcello Raciti), σύγχρονο (Νίνα Δίπλα, Jose Cazeneuve, Gigi Caciuleanu, Virginia Heinen) ή και καρακτέρ, τσιγγάνικους ή άλλους παραδοσιακούς χορούς. Συνεργάζεται σε παραστάσεις χορού, μουσικής και θεάτρου, κυρίως στα «Impressions Soudaines» της Mariala Palacio, «FormEnVie» της Μαργαρίτας Αμαραντίδη, «Κyma» της Νίνας Δίπλα, «All is one» του Ταξιάρχη Βασιλάκου. Εδώ και δύο χρόνια, δουλεύει επίσης πάνω στα δικά της projects. Τρεις παραστάσεις αρχίζουν να έρχονται στο φως μέσα από αυτήν την έρευνα και έχουν ως κοινό σημείο την έμπνευση από την ατμόσφαιρα των συμβολιστών του 19ου αιώνα, με μία φόρμα όπου χορός, θέατρο, μουσική, ποίηση, ζωγραφική και μαριονέττες αλληλοπροκαλούνται και αναμειγνύονται.

Η Μαίρη Παρδαλάκη είναι γεννημένη στην Αθήνα το 1984. Ξεκινάει χορό σε μικρή ηλικία και στα 18 της γνωρίζει τον Daniel Lommel, πρώην σολίστ των Μπαλέτων του 20ου Αιώνα του Béjart, που την εισάγει στον κλασσικό. Φεύγει στο Παρίσι όπου συνεχίζει τις σπουδές της δίπλα στους Wilfride Piollet, Peter Goss και Νίνα Δίπλα, πρώην χορεύτρια της Pina Bausch. Με την τελευταία συνεργάζονται για την παράσταση «Kyma» που παρουσιάζεται σε Ελλάδα και Γαλλία. Σε αυτήν γνωρίζει τις Hélène Gautier και Francesca Saraullo και μαζί δημιουργούν το χοροθέατρο «Piccole Marquisakis». Στο «Kyma» γνωρίζει επίσης τη Μαρία Γιάνναρου με την οποία δημιουργούν την ομάδα Ahtenysti, και με την παράσταση «Arachnées» συμμετέχουν στο Φεστιβάλ της Αβινιόν το καλοκαίρι του 2014. Την ίδια χρονιά παίρνει το πτυχίο της από την Fédération Française de Yoga. Η Μαίρη είναι απόφοιτος του τμήματος Επικοινωνίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.